می دانیم بهترین راه حل گزینه ای است که بیشترین مزیت و کمترین اشکال را داشته باشد. در ضمن باید همواره بکوشیم در مقابله با یک مشکل، بیش از یک راه حل در نظر داشته باشیم تا اگر اولی جواب نداد، دومی را استفاده کنیم. پس از انتخاب بهترین راه حل به اجرای ان می پردازیم. در مثال بالا ممکن است مادر پس از اجرای روش« اجازه دادن به کودک برای مستقل غذا خوردن» به این نتیجه برسد که غذای کافی نخوردن و بیدار شدن های مکرر شبانه اجرای این روش را عملا برای او غیرممکن میکند. به عبارت دیگر این روش در ارزیابی مجدد برایند منفی به دست می اورد و به روشی نامناسب تبدیل می شود. در این هنگام مادر باید از روش دوم که بالاترین نمره مثبت را داشته استفاده کند.