وقتی کودک مشغول انجام یک کار یا بازی لذت بخش است یا زمانی که خسته و خواب آلود است، زمان خوبی برای دستور دادن نیست. برای مثال: وقتی کودک مشغول تماشای کارتون مورد علاقه اش است زمانی نیست که به او بگویید باید خیلی سریع و فوری اسباب بازی هایش را جمع کند.
یا وقتی اوج بازی با دوستانش است وقت آن نیست که از او درخواست کنید تا تکالیفش را انجام دهد، زیرا در این شرایط احتمال مخالفت بالاست. یا وقتی شب است و مشغول گپ و گفت با اقوام هستید، وقت ان نیست که به او بگویید تا بخوابد. زمان هایی هم هست که خود والدین خسته هستند و در شرایطی نیستند که دستور را پیگیری کنند، در این مواقع بهتر است دستور را به وقت دیگری موکول کنید. یا زمانی که در حضور دیگران هستید و دستور میدهید ، حواستان باشد که در صورت عدم اطاعت فرزندتان، بتوانید واکنش مناسب داشته باشید. پس شرایط بالا زمان خوبی برای دستوردادن نیست.