هر کودکی نیاز دارد از جانب عزیزانش با این پیام ها حمایت شود که :«من به تو اعتقاد دارم. می بینم که داری تلاش می کنی. آفرین ادامه بده». تشویق باید در مورد تلاشی باشد که فرد انجام می دهد نه نتیجه ای که از این تلاش حاصل می شود. اگر کودک دارد به سختی با یک مسئله ریاضی دست و پنجه نرم می کند، به جای اینکه بگویید «نه اینطوری که حل نمی کنند. بگذار برات حلش کنم» بگویید:«خوب داری پیش میری. تقریبا دیگه به جواب میرسی ». تشویق ما در واقع به رسمیت شناختن تلاش کودک است. گفتن:« خوب بهم بگو بازی چطور بود. دیدم چطور شوت میزدی» مفیدتر از گفتن این جمله است که «تو بهترین بازیکن تیم بودی» این رویکرد به کودکان کمک می کند تا احساس خوبی نسبت به خود داشته باشند.